عکس های زیبا و دیدنی از روستای کلاته بالا

با توجه به نظرسنجی انجام شده در وبلاگ وهمچنین کامنت های شما بزرگواران ، موضوع عکس بیشترین رای را آورد به همین خاطر سعی میکنم بعد از چند پست جدید مجددا یک پست با عنوان عکس در وبلاگ انتشار بدهم امیدوارم مورد توجه شما قرار بگیرد

عکس پانورامیو از روستای کلاته بالا-شهرک قدس

عکس از روستای کلاته بالا خانه های قدیمی

عکس از یکی از محله های روستای کلاته بالا

دور نمای روستای کلاته بالا

 یکی از محدود خانه هایی که در روستای کلاته بالا که در آن زندگی می کنند

کوچه های روستای کلاته بالا با هزاران خاطره

روستای کلاته بالا - شهرک قدس قاین

گدار تنوره

زینت بخش عکس های روستای کلاته بالا :کوزه های سفالی آب کندل های شیره انگور و چرخ ریسندگی

با تشکر از جناب آقای علی مددی بابت ارسال عکس های زیبا

نان محلی روستای کلاته بالا

نان از روزگاران قدیم تاکنون از اصلی ترین قوت مردم روستای کلاته بالا بوده است . نانهای محلی روستای کلاته بالا از بهترین آرد سبوس دار تهیه مي‌شود و با خميرمايه ، بدون استفاده از جوش شيرين توسط بانوان روستا  که به حق  خبازان  ماهری هستند ، فرآوري مي گردد . از آنجایی که نان های محلی  به خاطر نوع آردی که از گندم های دیم و ارگانیک و همچنین در تنور با حرارتی ملايم و یکنواخت پخته می شود از سالم‌ترين نان ها هستند. و همواره از جایگاه  خاصی برخوردار است.بطوری که اگر مردم روستای کلاته بالا یک تکه نان هر چقدر هم کوچک باشد را در بین راه یا کوچه ببینند آن را برداشته زیارت می کنند(بر نان بوسه زده و پیشانی بر آن می گذارند)ودر مکانی که حیوانات بتوانند از آن تغذیه کنند می گذارند چون بر این باورند که نان برکت خداست و بی احترامی به آن خیر و برکت را از خانه می برد .
در ضمن بخش قابل توجهی از املاح ،پروتئین،ویتامین ،فیبر وبطور کلی انرژی مورد نیاز مردم روستا از نان تامین می گردد.

مقایسه نان های محلی با نان هایی که در شهر تهیه می شود

نان های محلی روستای کلاته بالا به دلایل ذیل از کیفیت بسیار بالایی نسبت به نان های شهری بر خور دار است .

1-   نوع گندمی که در روستای کلاته بالا برداشت می شود به علت دیم بودن و نوع آب وهوا از کیفیت بیشتری برخوردار است

2-   قبل از آرد گردن گندم آن را می شویند و مجدد خشک می کنند پس از نظر بهداشتی آرد سالمی را در اختیار دارند.

3-   نان های محلی روستای کلاته بالا از آرد کامل یا همان آرد سبوس دار تهیه می شوند پس نسبت به نان هایی که از آرد سفید تهیه می شوند ،بسیار مغذی بوده و از ارزش غذایی بالایی بر خوردار است .

4-   به خاطر خبازان ماهر و همچنین استفاده از خمیر مایه ارگانیک ،نان های محلی از عطر و بوی خاصی برخوردار بوده وماندگاری بهتری دارند همچنین هضم این نوع نان ها برای دستگاه گوارش بسیار آسان است (بجز کماچ و پتیر)

5-   به لحاظ نوع پخت ،کیفیت نان محلی بسیار بالاست(حررات ملایم ویکنواخت بدور از شعله مستقیم آتش)

دلایل کیفیت پایین نان های شهری

1-   گندم هایی که بصورت آبی کاشته می شوند امکان سن زدگی آن بیشتر است و آرد این نوع گندم ،گلوتن کمتری دارد که از ارزش غذایی آن می کاهد .

2-   نان های شهری عموما از آرد سفید تهیه می شوند که دارای فیبر پایینی است و از ارزش غذایی نان می کاهد .

3-   بعضی از شاطر ها کم تجربه بوده وپخت نان بخوبی صورت نمیگیرد و بخصوص کسانی که کار تهیه خمیر را بعهده دارد کم تجرگی آنها مشهود است

4-   متاسفانه هنوز در بعضی از نانوایی ها از جوش شیرین که ممنوع شده استفاده می کنند که این کار کیفیت نان را پایین می آورد .

5-   بعضی از کار خانجات آن طور که باید و شاید بهداشت را رعایت نمی کنند.(تجربه شخصی)

اصولا آردهایی که در کارخانجات حومه تهران تهیه می شود به شرح ذیل می باشد

الف – آرد کامل یا آرد سبوس دار :این نوع آرد مخصوص نان سنگک می باشد  .

در اینجا لازم است خاطره ای را بیان کنم تا متوجه کیفیت پایین نان های شهری حتی نان سنگک که می بایست از آرد سبوس دار تهیه گردد شوید .هفته گذشته بر سر در نانوایی سنگکی نوشته شده بود در نانوا نان سنگکت سبوس دار تهیه می گردد .اندکی گیج شده بودم آخه اگر  نان سنگک  از آرد کامل تهیه می شود دیگر این نوشته چه معنی دارد به نانوایی رفتم تا نان بخرم دیدم که نان ها از آرد سفید تهیه می شود وقتی که به خمیر گیر گفتم که این آرد سفید است او یک لیوان سبوس داخل ماشینی که خمیر را عمل می اورد ریخت وگفت پس این اگر سبوس نیست چیه است؟ لبخندی زدم و گفتم خوب شد معنی  آرد سفید و سبوس دار را فهمیدم .

ب – آرد 2صفر یا همان آرد خبازی که مخصوص نان لواش وتافتون است این نوع آرد داری مقدار  کمی سبوس است

ج- آرد 3صفر یا آرد ستاره که مخصوص نان بربری است این نوع آرد درصد خیلی کمی سبوس دارد

د- آرد 4صفر یا همان آرد نول که از مغز گندم تهیه می شود  و مخصوص شیرنی پزی و ماکارانی است و اصلا سبوس ندارد.

پس با توضیحات فوق متوجه می شویم که بیشتر نان ها فاقد سبوس یا دارای مقدار خیلی کمی سبوس هستند و همچنین گلوتن پایین تری نسبت به آرد های محلی هستند که  از ارزش غذایی این نوع نان ها کاسته می شود در عوض سبوس که دارای فیبر بسیار بالایی است به دامداری ها فروخته می شود

مطلب اختصاصی از وبلاگ روستای کلاته بالا 

توجه : هر گونه انتشار وکپی با ذکر منبع بلامانع است

شب یلدا شب چله بزرگ

جشن چله کلو

در فرهنگ روستای کلاته بالا به شب یلدا ، شو چله کلو (شب چله بزرگ) می گویند .شب چله بزرگ از غروب آخرین روز ماه قوس (آذر ماه) تا بامداد اولین روز  جَدی (دی ماه) می باشد وبقول معروف اولین شب زمستان و طولانی ترین شب سال خورشیدی است .

انواع چله ها در روستای کلاته بالا به شرح ذیل می باشد :

چله تموز یا چله تابستان که اولین شب فصل تابستان که بلندترین روز سال به پایان می رسد

چله کلو(چله بزرگ) که از اولین روز زمستان شروع شده وتا چهل روز ادامه می یابد

چله خورد(چله کوچک) که از 10بهمن شروع می شود و مدت آن 20روز است

همانطور که در عنوان مطلب ذکر گردید به شب چله ، جشن چله کلو می گویند ،یعنی این شب را گرامی داشته و جشن میگیرند.

شب چله بزرگ در روستای کلاته بالا: در این شب که طولانی ترین شب سال است، معمولاً فامیل و بستگان به خانه ی بزرگ ترین فرد اقوام یعنی همان پدر بزرگ یا مادر بزرگ می روند .چنانچه سن پدر بزرگ ومادر بزرگ زیاد باشد در خانه بزرگ ترین پسر خانواده جمع می شوند و بزرگ های خانواده را به آنجا می آورند .

بعد از آمدن فامیل ، همه پای کرسی جمع میشوند.روی کرسی مجمعه مسی(شبیه سینی) بزرگی قرار دارد و روی مجمعه چند چراغ فانوس،لامپا یا گردسوز است تا روشنایی خانه فراهم گردد .به علت سردی هوا در این موقع از سال کرسی هم با ذغال حسابی گرم است تا کسانی که سردشان می شود زیر کرسی خودشان را گرم نمایند . چند لحظه بعد صاحب خانه با آجیل و میوه از میهمان ها پذیرائی می کند آنها تا پاسی از شب و گاهی تا نزدیک صبح می نشینند آجیل ها شامل میمیز(مویز-کشمش) انواع کیشته ها (برگ زردآلو و میوه های خشک شده) و میوه ها عموما انار و هندوانه می باشد .همزمان با پذیرایی یکی از افراد با سواد صفحاتی را از  کتاب شاهنامه یا لیلی مجنون و... می خواند و بعد فال حافظ می گیرد. حالا یک نفر ساز بدست (کسی که در دف زدن مهارت داشته باشد) یک دایره (دف) یا سینی بر می دارد وشروع به ساز زدن می کند و بچه ها می رقصند همزمان با ساز دو بیتی هم می خواند در آخر بزرگترها داستان یا خاطره نقل می کنند. از آیین شب چله ، علاوه بر خوردن آجیل و میوه‌ ، مراسم کف زدن است. کف از ریشه گیاهی که بنام ، بیخ مشهور است تهیه می گردد. بدین روش که ریشه گیاه بیخ را در آب خیس می کنند و سپس دو بارآن را می جوشانند وآب آن را عوض می کنند که تلخی آن از بین برود مجدد مقداری آب به آن اضافه کرده وآنقدر می جوشانند تا یک سوم آن بماند بعد آن را  در ظرف سفالی به نام ،تغار می‌ریزند. وبا یک دسته چوب نازک از درخت گز آن قدر به هم می زنند تا کف آماده  گردد . بعد ازسفت شدن کف آن را را شیره انگور یا شکر شیرین کرده ومیل می نمایند . بدین ترتیب جشن چله بزرگ با خاطره های شیرین به پایان می رسد

 ضرب المثل های روستای کلاته بالا  

اطلاعیه شماره یک وبلاگ روستای کلاته بالا

با عرض سلام وادب واحترام خدمت تمامی همشهریان وبازدیدکنندگان محترم

از اینکه ما را قابل دونستین و با نظرات ارزشمند خودتان ، ما را در جهت هر چه بهتر شدن مطالب وبلاگ روستای کلاته بالا یاری می رسونین کمال تشکر را دارم

در این پست خواستم به سوالات شما بزرگوان که از طریق ایمیل ،تلفن یا نظر خصوصی مطرح نموید پاسخگو باشم .

پرسش های که توسط شما گرامیان مطرح گردیده است

چرا اخبار روستای کلاته بالا به روز نیست؟

چرا در مورد ختم ها اطلاع رسانی کافی نمی شود؟

چرا مطلب کم آپ میکنید؟

چرا کپی مطالب وعکس ها را بسته اید؟

و در خواست موضوعات گوناگون دیگر

پاسخ:

در رابطه با اخبار روستا حق با شماست ولی اگر بنا باشد این بخش در آینده فعال گردد نیاز به خبر نگاران افتخاری داریم که حداقل به صورت هفتگی ،خبر همراه با عکس برایمان ارسال نمایند .

در مورد ختم باید یادآور شوم که از طریق اس ام اس به تمامی همشریان اطلاع می دهند در ضمن ما فکر میکنیم که 5درصد مردم روستا بیشتر از وبلاگ دیدن نمیکنند با عین حال سعی می کنیم در آینده نزدیک اطلاع رسانی مطلوبی داشته باشیم .

واینکه چرا مطلب دیر آپ میشود

من وآقا فرشید برنامه یک ساله ای در رابطه با نوع مطالب وتعداد آن که هفته ای یک مطلب است داریم .وبقول معروف :

رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود                     رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود

 واما کپی عکس و مطالب

حقیقت این است که ما برای تهیه فنجان اولین ساعت آبی در حدود یک هفته وقت گذاشتیم بدین صورت که از کسی که صاحب فنجان بود تقاضای فنجان به صورت امانت کردیم وبعد از گذشت 3روز توانستیم فنجان را تهیه نماییم در ضمن تهیه لباس محلی وگرفتن عکس و..

چون در ایران عزیز قانون کپی رایت نیست وبراحتی مطالب را کپی می کنند بدون اینکه ذکری از منبع آن داشته باشند که این در حقیقت یک نوع دزدی اینترنتی می باشد و مطالب وبلاگ روستای کلاته بالا هم همینطوری شد . شما خودتان میتوانید مطالب را بدون حتی یک کلمه ویرایش در وبلاگی بنام کلاته ی بالا ببینید و کپی وراست کلیک را برداشتم در ضمن چنانچه کسی عکس های وبلاگ را بخواهد می توانم نسخه اصلی عکس را به ایشان بدهم چون عکس های وبلاگ را ریسایز می کنم کیفیت آن پایین میاد.

در رابطه با موضوعاتی که درخواست داشتید بزودی شاهد آن مطلب در وبلاگ خواهید بود بخصوص دوستانی که درخواست مطلبی در مورد خاطرات روستائیان بودید . باید یادآور شوم که موضوعی بنام دیده ها وشنیده ها – حکایت های واقعی داریم که اولین پست آن با عنوان مردی بنام پلنگ کش است که آماده انتشار است.

حرف آخر اینکه :از موضوعاتی که شما بزرگوان درخواست انتشار آن را داشتید حدود 80درصد آماده است و طبق نوبت بندی در وبلاگ انتشار خواهد یافت.

با آرزوی روز های خوب برای همگی شما دوستان گرامی

مسجد وحسینیه امام رضا(ع) شهرک قدس

محل اولین مسجد روستای کلاته بالا

عکس فوق محل اولین مسجد در روستای کلاته بالا است تاریخ ساخت آن بدرستی معلوم نیست ولی این مسجد در بین سالهای 1352الی 1354تخریب شده است نوع معماری اولین مسجد روستای کلاته بالا به معماری دوران سلجوقی بر می گردد .تمامی مصالح بکار رفته ، خشت خام با ملات گل بوده است .

این مسجد با دیوار های گلی ، 6سقف گنبدی و3ستون گلی هر کدام به قطر 1.20سانتیمتر در زمان ساخت ،مسجدی بسیار زیبا بوده است .چنانچه این نوع بناها تعمیر و مرمت نشوند در عرض یک تا دو سال تخریب می گردند و این مسجد هم به همین روز افتاد  در آن زمان دومین مسجد روستا با معماری روز وبا مصالح مقاوم تر ساخته شده بود و لذا شاید نیاز به این مسجد دیده نمیشد . با کنده شدن  ناودان مسجد و نفوذ آب باران به پایه های بنا ،این مسجد در زمان کوتاهی تخریب گردید چه بسا اگر امثال این نوع بنا ها با تعمیرات جزئی تخریب  نمیگردید امروزه روستای کلاته بالا از نظر گردشگری حرفی برای گفتن داشت

چاه پایه یا همان وضو خانه

محل حسینیه قدیمی روستای کلاته بالا

 مسجد وحسینیه شهرک قدس(روستای کلاته بالا)

مسجد وحسینیه شهرک قدس (روستای کلاته بالا)

0

 غریب شمار و کولی ها

غریب شمار چه کسانی هستند؟

در فرهنگ لغت روستای کلاته بالا غریب شمار یا همان استادرکارها به صنعت گران دوره گرد گفته می شود که خدمات بسیار شایانی را برای مردم روستا انجام داده اند.

این صنعتگران در سال معمولا" در 2  موقع از سال، یکی اوایل مهر ماه و دومین مرحله در اسفند ماه به روستای مان مسافرت میکردند و تعداد خانوارهایی آنها حداقل 2 خانواده و حداکثر 10 خانوار بوده است چناچه تعداد خانوار  آنها کم بود در محله ای از روستا بنام پیزه راه باغو یا نزدیک حوض انبار که در هر دو مکان یک مسافر خانه بود اتراق می کردند. وچنانچه تعداد آنها زیاد بود در محله  سبزوار و پی  ده در سیاه چادرهایی که برپا می نمودند زندگی می کردند این صنعت گران تعداد زیادی الاغ و قاطر داشتند تا بتوانند وسایل خود را از یک روستا به روستا ی دیگر ببرند .

از مهمترین افراد این گروها می توان به مرحوم استاد قاسم و پسرش که الان فکر کنم در قاین نزدیک شایک اسکان دارند نام برد.

آنچه بنده حقیر از استاد قاسم و پسرش بیاد دارم اینکه آنها صنعتگران بسیار ماهری بودند که با حداقل وسایل حداکثر کار ممکن راانجام دادند .

وسایلی که آنها داشتند بیش از یک سندان،پتک ، انبرو یک فن که به آن دم میگفتند بیشتر نبود ولی ابزاری را که می ساختند بیش از ده ها وسیله بود که نیاز مردم روستایی کلاته بالا را جهت انجام کشاورزی و دامداری مهیا می نمود .

 آنها معمولا" 2 تا 5 روز در روستا سکونت داشتند   

زنان و دختران آنها از مردم روستا غذا میگرفتند که معمولا " نان بود وجهت احشام خود هم از مردم علوفه و جو شلغم وچغندر در خواست میکردند در مقابل آن به آنها انواع سوزن جهت خیاطی و دوزندگی و سوزنی بنام جوال دوز که کاربرد بسیار زیاد داشت و همچنین وسیله به نام علف تراش و چاقویی دم دستی بنام چک چکی می دادند این را بندانید که آنها هیچ گونه چشم داشتی از مردم روستا نداشتند ومعامله کالا در مقابل کالا انجام میدادند .

و مردان آنها که به جرات می توان آنها را صنعت گران زبر دست نامید  وسایل ذیل را تولید می کردند.

الف) مسگری :

1 تعمییر انواع ظروف مسی

2 – قلع دادن ظروف کهنه مسی

ب ) آهنگری :

1 – ساخت چاقوی بسیار زیبا با دو تیغه که یکی از تیغ هایی آن از سوهانهای کهنه که فولادی بسیار سخت و شکنده بود و تیغه دیگر آن فولادی نرم تر، که کار اره دستی را انجام می داد و دسته این چاقو بسیار زیبا از شاخ آهو تهیه می شد و قیمت آن در سال 1352 مبلغی حدود20 تومان بود

2 – دو کارد

دوکارد یک نوع قیچی بود که پشم گوسفندان را با آن می چیدند

3- چک چکی

چاقو ارزان قیمت بود با تیغه آهنی

4 – ساخت چهار شاخ – تبر – کلنگ – علف تراش _تبر و......... که جهت کشاورزی استفاده می شود .

5 – ساخت دو الک بنام چقلchaghel  و قربلGharbel (قربال) که در برداشت گندم  استفاده  می شد.

6 – ساخت وسیله بنام دستوک که در قالی بافی و پلاس بافی (نوعی گلیم) و کلا" در نساجی مورد نیاز بود.

7 –ساخت وسیله بنام چک Chakk که در برداشت گندم موردنیاز بود

8 –در دباغی پوست مهارت بسیار بالایی داشتند که از پوست دباغی شده جهت ساخت چک، قربل وچقل و روجن استفاده می شود

9 – درست کردن پرما که نوعی دلر بود و با آن چوب را سوراخ می کردند .

10- درست کردن وسایلی که در ریسندگی مورد نیاز بود مثل دوک و قسمتهایی از چرخ ریسندگی

11 – و ده ها نوع  وسیله دیگر که نیاز مردم روستا را بر آورده می نمود مثل ریگ دادن آهن آساک ، ساخت تیشه وغیره

کولی ها

کولی ها شبیه غریب شمارها به روستا می آیند ویک  شبانه روز را در روستا در چادر هایی که بر پا می نمایند ، زندگی می کنند ولی  مردان آنها هیچ هنری ندارد شاید الاغی را بفروشند و یا بخرند وزنها وبچه های آنها  از مردم روستا ،تکدی می کنند و چه بسا برای مردم مزاحمت زیادی ایجاد میکنند یکی از مغازه دارها میگفت بچه ها آنها هر چه دم دست داشتم ، از من دزدیدند .

بدرستی علت مسافرت آنها مشخص نیست چون در مدت سکونت آنها در روستا هیچ کاری انجام نمی دهند فقط یک شب در روستا استراحت می کرده و روز بعد به روستایی دیگر می روند.

کولی ها هم از نظر نوع زندگی شبیه همان استاد کارها بودند ولی میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان ست

مطلب اختصاصی از وبلاگ روستای کلاته بالا 

توجه : هر گونه انتشار وکپی با ذکر منبع بلامانع است